کتاب جهان عشق است از موسی توماج

خانه » ایرانی » موسی توماج » کتاب جهان عشق است از موسی توماج

زهرا داودی
13 دی 1397
بدون نظر

جهان عشق است ، زندگی کردن عادی کافی نیست؛ زندگی کردن با عشق را باید جشن گرفت! تنها کسانی به واقع زندگی می کنند که هر لحظه از زندگیشان را به جشن و سرور تبدیل کنند. هر فعالیتی را با روحیه جشن و شادی به انجام برسانید؛ گویا شادی و سرور در تمام وجودتان جریان دارد! به این ترتیب به آرامی با جشنی که همیشه در هستی در حال اتفاق افتادن است،هماهنگ و همنوا می شوید.

مسئله مهم،هماهنگی و همنوا شدن با هستی است. اگر با هستی هماهنگ شوید، کلید اسرار را کشف خواهید کرد! اگر همیشه این روحیه جشن و شادی را حفظ کنید، من وجودتان ناپدید می شود و هستی از طریق شما به جشن و شادی می پردازد. در این صورت نه تنها در هنگام بیداری،بلکه هنگام خواب هم این جشن و شادی ادامه می یابد.این هدف نهایی قدم گذاشتن در راه و سیر سلوک است.

شادبودن هنری است که بسیاری از ما بلد نیستیم چگونه از آن استفاده کنیم. در دنیای پر از اضطراب و تنش امروز، شاد زندگی کردن شاید کار سخت و عجیبی باشد. پیشرفت تکنولوژی، گاه به قدری سریع است که از آن عقب می‌افتیم و این دنیای سریع باعث شده است تا بسیاری از ما طعم شیرین آرامش را تجربه نکنیم.به اعتقاد روانشناسان این سبک زندگی و باورهای ماست که زندگی شاد و بدون استرس ایجاد می‌کند؛ یعنی گاه فقط کافیست تا سبک زندگی ما عوض شود.

موسی توماج در کتاب با عنوان جهان عشق است حکمتهایی در هنر زیستن یکی از موضوعات درسهای موفقیت،را بیان کرده است که در ادامه با این کتاب و بخشی از متن کتاب جهان عشق است آشنا خواهید شد.

کتاب جهان عشق است از موسی توماج

کتاب جهان عشق است (حکمت هایی در هنر زیستن) اثر موسی توماج ایری از عصاره‌ی وجود ما، عشق خالص و بی‌قید و شرط می‌گوید. تجربه‌ی عشقی خالص، متعالی‌ترین و لذت‌بخش‌ترین تجارب انسانی است. عاشق بودن و عشق ورزیدن طبیعی‌ترین حالت وجودی ماست. اما آنچه در مورد روابط به ما آموخته می‌شود آن را از حالت طبیعی و خالص خود خارج می‌کند. ما یاد می‌گیریم که موجودی متمایز از دیگران و سایر موجودات هستیم. این جدایی احساس ترس و ناامنی ایجاد می‌کند. اگر بدانیم که در حقیقت، همه یک نفریم و با تمام جهان و آفریدگار جهانیان یکی هستیم در این صورت می‌توانیم دوباره عشق خالص و بی‌قیدوشرط را تجربه کنیم.

بخشی از کتاب جهان عشق است از موسی توماج

ما عموما فکر می کنیم که معجزه و پیشرفت خارق العاده ناشی از انجام آنی یک کار بزرگ است. مثلا وقتی کسی به موفقیت بزرگی می رسد ما مسیر طولانی و روزمره ای که او برای دستیابی به موفقیت طی کرده است، توجه نمی کنیم. ما فکر می کنیم مرد یا زن خانه به دوشی که میلیارد شد یک شبه به شهرت و ثروت دست یافته است و به سالهای طولانی که تحت هر شرایطی به تداوم کارش پرداخت توجه نداریم.

درواقع اگر دقیق و عمیق به جهان بنگریم، آسمان، آدم ها، پرندگان همه و همه را چون معجزه ای شگفت انگیز می یابیم.

اینشتین جمله جالبی دارد می گوید:

“دو جور می توانید به جهان نگاه کنید:اینکه که هیچ معجزه ای وجود ندارد یا اینکه همه چیز معجزه است.”

شما چگونه به جهان و کارهای روزمره خود نگاه می کنید؟

…

در بخش دیگری از کتاب جهان عشق است می خوانیم:

خیلی مواقع ما با قید و یندهای خودساخته، زندگی را برای خود سخت می کنیم. اگر فلان ماشین را بخرم خوشحال خواهم بود. اگر با آن فرد ازدواج کنم خوشبخت می شوم. اگر در فلان شهر زندگی کنم شادتر خواهم بود. هیچ مشکلی وجود ندارد که برای تغییر شرایطمان تلاش کنیم. مشکل از وقتی شروع می شود که زیستن، لذت بردن و شاد بودن را مشروط به دستیابی می کنیم.

بزرگترین هنر ما شاید کشف و عرضه آن موهبت یگانه ای باشد که در درونمان قرار دارد. علیرغم هر باور منفی و محدودکننده ای که ممکن است از کودکی در ذهنمان کاشته باشند، هر یک از ما موجودی منحصر به فرد هستیم با قابلیتها و استعدادهای منحصر به فرد.

” جایی هست که جز تو هیچ کس نمی تواند آن را پر کند. کاری هست که جز تو هیچ کس قادر به انجامش نیست.” افلاطون