بر حق بودن - هنر همیشه بر حق بودن - نوشته آرتور شوپنهاور همراه با دانلود رایگان فایل pdf

هنر همیشه بر حق بودن – آرتور شوپنهاور

بر حق بودن و همیشه بر حق بودن هنر بزرگی است که دست‌نیافتنی جلوه می‌کند.

آرتور شوپنهاور آماده راهنمایی شما در این زمینه است.

برای کسب این هنر با او همراه باشید.

آرتور شوپنهاور ، فیلسوف بزرگ و نامدار آلمانی، در این کتاب، که اثری منحصر به فرد در مجموعه آثار اوست، رهنمودهایی برای غلبه بر حریف در بحث و مجادله بیان می کند .

او سی و هشت راه برای پیروزی در هنگامیکه شکست خورده‌اید را به شما آموزش می‌دهد.

پیرامون کتاب

در این رهنمودها به ظاهر آنچه اصل است غلبه بر حریف به هرتدبیری است، و غالباً مطالبی آمده است که جنبه جدلی دارد، نه استدلالی. با این حال، از منظری دیگر، خواننده در این کتاب با برخی آفات بحث و استدلال آشنا می شود، آفاتی که به کرات در گفتگوها و بحث های روزمره نیز رخ می نمایند و حتی زمانیکه حق با شماست باعث می‌شود ناحق جلوه کنید و حق از شما گرفته شود.

سقراط و افلاطون نسبت به سوفسطائیان دیدگاهی منفی داشتند و آنها را افرادی می‌دانستند که در قبال دریافت اجرت و بی‌توجه به حقیقت و عدالت به دیگران می‌آموختند چگونه هر ناراستی را راست و هر راستی را ناراست جلوه دهند. بنابراین آنها از سفسطه به این معنا نفرت داشتند. چرا که خواهان دستیابی به خیر و حقیقت بودند. آیا مقصود آرتور شوپنهاور از نگارش کتاب «هنر همیشه بر حق بودن» تمرینی در باب تعریض بوده؟ این جستار توصیه‌های عملی نیشداری درباره چگونگی غلبه بر خصم در مجادله بیان می‌کند، توصیه‌هایی که بی‌هیچ عذر و بهانه‌ای ماکیاولیایی هستند.

وقتی شوپنهاور به “هنر همیشه بر حق بودن” رجوع می کرد آن را سندی طنز آلود و طعنه آمیز می شمرد، هشداری به وسیله ی ارائه مثال، نه سرمشقی اخلاقی. بی پردگی محض و نمایان برخی از ترفندهایی که توصیف میکند حاکی از آن است که هنگام نگارش این جستار اغلب در پی طعنه و ریشخند بوده است.

هنر همیشه برحق‌بودن

شوپنهاور هنر مجادله را این گونه تعریف می کند:

هنر مجادله عبارت است از هنر مباحثه به گونه ای که شخص فارغ از درستی یا نادرستی موضعش، از آن عقب نشینی نکند. ممکن است به طور عینی حق با کسی باشد، ولی با وجود این، از دید ناظران، و گاهی از نظر خودش، شکست بخورد.

بخش‌هایی از کتاب

شوپنهاور پس از ارائه تعریف ذکرشده، به ارائه چندین مثال برای روشن‌شدن منظورش می‌پردازد.

برای مثال، ممکن است من در دفاع از ادعای خود برهانی اقامه کنم، و خصم آن برهان را رد کند. بنابراین به‌نظر می‌رسد که ادعای مرا رد کرده است.

با این همه، ممکن است براهین دیگری هم وجود داشته باشد که من از آنها غافل بوده‌ام.

مسلماً در اینصورت، من و خصمم جای خود را با یکدیگر عوض می‌کنیم.

او پیروز می‌شود، گرچه در واقع، موضع نادرستی دارد.

اگر خواننده بپرسد چنین چیزی چگونه امکانپذیر است، در جواب خواهم‌گفت که این صرفاً ناشی از دنائت فطری طبیعت بشری است.

اگر طبیعت بشری پست نبود بلکه کاملاً شریف بود، می‌بایست در هر مجادله‌ای فقط در پی کشف حقیقت می‌بودیم.

نمی‌بایست کمترین اهمیتی می‌دادیم به اینکه حق با ماست یا خصممان.

می‌بایست این مسئله را بی‌اهمیت یا به‌هرحال، حائز اهمیت ثانویه تلقی می‌کردیم.

راه رسیدن به حکم درست درقضاوت

تنها راه این معضل اینست که همیشه به خود زحمت دهیم تا حکم درستی صادر کنیم.

به این منظور انسان باید پیش از سخن‌گفتن بیندیشد. ولی درمورد اکثر مردم، نخوت ذاتی با پرحرفی و فریبکاری ذاتی توأم است. انسانها پیش از اینکه بیندیشند سخن می‌گویند؛ و حتی اگر پس از آن بفهمند که سخن نادرستی بر زبان رانده‌اند، باز هم می‌خواهند این امر را وارونه جلوه دهند. در ادامه این کتاب ترفندهایی برای جلوگیری از شکست در مجادله و حرف خود را به کرسی نشاندن، ارائه شده است. برای استفاده از ادامه مطلب و آشنایی با این ترفندها فایل کامل و رایگان این کتاب را از لینک زیر دانلود نمایید.