زندگی و باورهای من – محمد مهدی حاجی پروانه
ما و اطرافیانمان اگر خوب دقت کنیم تفاوت های فراوانی داریم. زیبایی و وضع ظاهر، موقعیت مالی، قدرت جسمی، ملیت و نژاد زبان هوش و استعداد و … همه و همه از خصوصیاتی هستند که سبب تفاوت بین انسان ها می گردند و چه بسا بعضی وقت ها که با خویش فکر می کنیم به خاطر همین خصوصیات در برابر عده ای دیگر احساس کوچکی و کمبود کنیم و یا اینکه احساس بزرگی و برتری داشته باشیم.
در حالی که تمامی این ویژگی ها طبیعی و خارج از اختیار ماست. ولی علی رغم همه این تفاوت ها، ما و دیگران، همه انسان هستیم و همه یک چیز را جستجو می کنیم. همه می خواهیم در زندگی خویش به موفقیت دست پیدا کنیم. دستیابی به سعادت و موفقیت در زندگی ویژگی مشترک تمامی ماست و همه ما به دنبال رضایت از زندگی خویش هستیم.
اما سعادت چیست و موفقیت در زندگی چگونه معنا می شود؟ قطعا هر کدام از ما ممکن است در ذهن خود مفهومی متفاوت از سعادت و خوشبختی داشته باشیم. ولی به راستی علت این همه اختلاف نظر در معنا کردن کلمه سعادت در چیست؟
انسانی که می تواند در زندگی خود رفاه، راحتی و لذت را تجربه کند چه لزومی دارد که قسمتی از وقت خویش را به باور و عقیده اش اختصاص دهد؟ مگر اعتقاد ما چه ثمره ای برایمان ایجاد می کند؟ و اعتقاد کدام مشکل از میان هزاران مشکلی که در طول روز با آن مواجهیم را حل می کند؟ اگر به دنبال باور و عقیده نرویم چه چیزی را از دست خواهیم داد؟
آن چه در کتاب زندگی و باورهای من نیز مطرح شده است بررسی همین موضوعات است. اما آزادانه و منطقی و در کنار یکدیگر و به عنوان جستجو گری برای حقیقت…