موفقیت اقتصادی
والدین دروغگو، کودکان دروغگو
شمار فراوانی از پدر و مادرها در رفتارشان با فرزندان خود در بسیاری از مواقع به دروغ گفتن متوسل می شوند. از دروغ های به ظاهر بی اهمیت گرفته تا دروغ های شاخدار. پژوهشگران نسبت به تاثیر این دروغ ها در روابط خانوادگی هشدار می دهند که والدین دروغگو، کودکان دروغگو به بار می آوردند.
پژوهشگران این گونه دروغ ها را بیشتر از آن که مثبت بدانند، از آن جا که به خدمت یک هدف عملی هستند دروغ های ابزاری توصیف می کنند. یافته ها نشان می دهد که یکی از شایع ترین دروغ هایی که در این دسته جای میگیرند و بسیاری از والدین به گفتن آن ها متوسل می شوند، تظاهر به ترک محل و تنها گذاشتن کودک است.
گرفتن مچ کودکان در هنگام دروغ گفتن رفتاری اشتباه نیست و تنها باید از آن به عنوان لحظه ای برای آموختن استفاده کرد. به بیانی دیگر به جای فریاد کشیدن و یا تنبیه کردن کودک، باید با او درباره اهمیت راستگو بودن و تاثیرات منفی دروغگویی صحبت کرد.
توانایی گفتن دروغ هایی کوچک در سن دو سالگی، نشانه ای از رشد سریع مغز بوده و به آن معنی است که این کودکان شانس بیشتری در داشتن زندگی موفق خواهند داشت. دانشمندان دریافته اند که هر چه دروغ متقاعد کننده تر باشد کودکان در آینده تیز هوش تر بوده و توانایی آن ها در تفکر آنی و تصمیم گیری افزایش خواهد یافت. این نشانه هم چنین به آن معنی است که عملکرد اجرایی آن ها توانایی سازماندهی به افکار و فعالیت ها نیز رشد کرده است.