پیامبر اکرم (ص) در حدیثی فرموده اند: خوشا به حال کسی که همواره بتواند این سه سوال را از خود بپرسد و به آنها پاسخ دهد:
- انسان از کجا آمده است؟
- انسان به کجا دارد می رود؟
- اینجایی که انسان قرار دارد کجاست؟
بعد از این که خودمان را شناختیم اولین چیزی که می فهمیم این است که ما ارتباطی با بدنمون نداریم.
یکی از نشانه های سلامت این است که زمانی که بدن ما سالم است ما را به فکر خودش نمی اندازد.
اما زمانی که عضوی از بدن مشکلی داشته باشد متوجه عضو بدن خود می شویم.
بنابراین اولین معرفت ما این است که ما این جسم نیستیم و این ظاهر قضیه است و ما را از غصه این عالم خلاص می کند یعنی من قائم به ذات خودم هستم و این با مرگ و زوال بدن از بین نمی رود.
دومین چیزی که می فهمم این هست که من ناقص هستم چون آرزو دارم و کسی که هزار چیز می خواهد یعنی کامل نیست.