هنرعشق ورزیدن در احادیث معصومین و سخنان بزرگان-حزین خوش نظر
این کتاب در سه بخش تنظیم شده است :
بخش اول : عشق ورزیدن در احادیث معصومین علیهم السلام.
بخش دوم : عشق در جهان هستی.
بخش سوم : عشق در کلام بزرگان.
اسلام برنامه تكامل و تعالى انسان است. زير بنا و اساس اين برنامه و اين مكتب محبت است. مسئله محبّت به اندازه اى در تحقّق برنامه هايى كه اسلام براى پيشرفت جامعه انسانى پيش بينى كرده، مفيد است كه پيشوايان دين آن را اساس و پايع بلكه خود دين دانسته اند.
امام صادق عليه السلام فرمود: «هَل الدّين إلاّ الحُبّ» آيا دين به جز محبّت و مهرورزى است؟!
و امام باقر عليه السلام فرمود: «الدّينُ هوَ الحُبُّ وَ الحُبُّ هُو الدّين». دين همان محبّت و محبّت همان دين است.
و بعد از مرحله خلقت مى بينيم خداوند منّان همانطور كه خود نسبت به موجودات و مخلوقات خود و در رأس آنها انسانها محبت دارد، از انسانها خواسته است كه نسبت به همديگر هم با محبت باشند و روزبه روز بر محبّت خود نسبت به ديگران بيفزايند.
شايد بتوان گفت يكى از حكمتهاى قرار دادن نسل انسانها از يك پدر و مادر همين باشد كه انسانها نسبت به يكديگر احساس علاقه و محبّت كنند و همديگر را برادر و خواهر خود بدانند.
مكتب همه انبياى الهى از آدم تا خاتم بر محور و پايه محبت، بنا شده است و پايگاه اصلى حكومت اسلامى، عشق و علاقه مردم نسبت به پيشوايان دينى و رهبران امّت اسلامى است و پيشوايان بزرگ و معصوم اسلام نيز براى اينكه مردم با شيرينى محبت، زندگى و جامعه خود را شيرين و پر از محبت و عشق و علاقه كنند و از بركات اين صفت الهى و نعمت بزرگ خدادادى بهره مند شوند، مردم را به محبّت و مهرورزى فراخوانده و راه و روش آن را عملا” به مردم نشان دادند، كه نمونه هايى از آنها را در اين مجموعه خواهيد خواند.
در عمل نيز آن بزرگواران بعد از خداوند متعال مهربانترين انسانها نسبت به موجودات ديگر به ويژه انسانها بودند. تا جايى كه به خاطر محبت به مردم و عشق به آنان از همه چيز حتى جان خود گذشتند تا افراد جامعه را به سعادت ابدى برسانند.