پادکست شخصیت – شهرام اسلامی

شخصیت – شهرام اسلامی

تعریف کردن مفهوم شخصیت ، مانند اکثر مفاهیمی که به ویژگیهای انسان مربوط می شود ، کارآسانی نیست ، زیرا مفهومی که این کلمه در زبان عامیانه پیدا کرده است با مفهومی که در روان شناسی برای آن قایل شده اند ، تفاوت زیادی دارد. در زبان عامیانه ، کلمه شخیصت معانی مختلفی دارند . مثلا ، در لغت نامه دهخدا معانی زیر برای آن ذکر شده است : شرافت ، رفعت ، نجابت ، بزرگواری ، مرتبه و درجه . در صحبتهای روزمره ، وقتی می گوییم فلانی آدم با شخصیتی است ، منظور این است که مقام و منزلی دارد ، مورداحترام دیگران است، کارهای ناشایست انجام نمی دهد ، قدرت تصمیم گیری دارد ، با سواد است ، شجاعت دارد ، متملق نیست و …

در روان شناسی ، اصطلاح شخصیت هیچ یک از معانی بالا را ندارد بلکه معانی آن عبارت از « سبک » یک فرد است ، بدون آنکه درباره آن کوچکترین قضاوت ارزشی داشته باشیم و از زشتی ، زیبایی ، بدی ، خوبی ، درستی و نادرستی آن صحبت به میان آوریم . بنابراین ، باید بگوییم ، هر فرد سبک خود یعنی شخصیت خاص خود را دارد که از او انسانی واحد و منحصر به فرد می سازد .

شاید بهتر باشد بگوییم : همان طور که انسانها از نظر خطوط چهره ، تن صدا ، شیوه راه رفتن ، حرف زدن ، لباس پوشیدن ، حرکت کردن و واکنش در مقابل محرکهای داخلی و خارجی با یکدیگر تفاوت دارند ، از نظر سبک ، یعنی « شخصیت » نیز با یکدیگر تفاوت دارند . بنابراین ، می توان گفت که شخصیت یعنی شیوه خاص بودن . کلمه شخصیت ، ترجمه کلمه پرسونالیتی انگلیسی یا پرسونالیته فرانسه است که هر دو از کلمه پرسونای لاتین مشتقی شده است . پرسوناماسکی بود که ، در زمان قدیم ، بازیگر تئاتر به چهره خود می زد و آن را تا آخر نمایش نکه می داشت . بنابراین ، یکی از ویژگی ها ماسک ، ثابت و دایمی بودن آن در طول نمایش بود . به این ترتیب ، می توان گفت که شخصیت یعنی عنصر ثابت رفتار فرد ، شیوه بودن او و به طور کلی آنچه همواره با او هست و موجب تمایز او از دیگران می شود.