باید بدانیم چگونه به عنوان یک همسر و پدر در خانه حضور داشته باشیم .
همه ی ما دوران نوجوانی را یا به شکل کاملا ناخودآگاه سپری میکنیم یا فقط نسبت به خودمان آگاهیم و به بیان سادهتر؛ فقط به خودمان فکر میکنیم . خودآگاهی ما در آن زمان، خیلی محدود و کم است و فقط به مسائل شخصیمان مربوط میشود . در آن دوران به مسائل ظاهری، رفتار دیگران، احساسی که با رفتارشان به ما میدهند و تمایل مداوم به کسب لذت و قدرت، خیلی توجه میکنیم تا ضمیر خودخواه وجودیمان را تغذیه کنیم و احساس بهتری داشته باشیم .
در دوران جوانی، اسیر دیدگاههای آرمان گرایانه، انتظارات بیش از حد و اغراق شده، خوش بینی بیدلیل و نداشتن شناخت درست از مشکلات میشویم . در دوره ی میانسالی پردهها کنار میرود و با واقعیت گاه تلخ و گزنده روبه رو میشویم .